Wieczerza wigilijna składa się z 12 potraw postnych, których liczbę i rodzaj określa obyczaj regionalny i domowy - rodzinny. W niektórych domach podaje się na Wigilię 12 dań, bo tyle jest miesięcy w roku lub według innej interpretacji - tylu było apostołów, uczniów Chrystusa.
Menu wigilijne jest nieco odmienne w każdym regionie i domu, zależy od przyjętego zwyczaju, od rodzinnych tradycji kulinarnych, wypróbowanych przepisów. Zależy również od upodobań domowników. W wigilijnym jadłospisie ważne miejsce zajmują: barszcz grzybowy lub z buraków z uszkami, pierogi z kapustą i grzybami, kompot z suszu, łazanki z makiem, pierniczki, piernik miodowy czy kutia (z maku, pszenicy lub pęczaku czy innej kaszy utartej z miodem).
W całej Polsce wieczerza wigilijna rozpoczyna się rytuałem łamania opłatka. Jest to wyłącznie polski obyczaj. Od najdawniejszych czasów ludzie dzielili się chlebem na znak braterstwa, pojednania, miłości, przyjaźni i pokoju i taka wymowę ma ten zwyczaj. Czas wieczerzy upływał na śpiewaniu kolęd. Dotychczas najpiękniejsze kolędy polskie rozbrzmiewają w kościołach przez cały okres świąteczny, aż do 2 lutego.
Dawniej po skończonej wieczerzy, ze słomy wyciągniętej ze snopków skręcano powrósełka i obwiązywano nimi drzewa owocowe w sadzie na obfitość owoców. Stąd też dzisiaj sianko pod obrusem ma sprowadzać dobrobyt na domowników.
Wieczór wigilijny kończy się o północy uroczystą mszą świętą - jutrznią, w Polsce nazywana pasterką albo północką. Bijące podczas niej dzwony, głośne i uroczyste Gloria i kolędy, a przede wszystkim polska kolęda Karpińskiego "Bóg się rodzi" obwieszczają, że oto rozpoczyna się dzień i święto Bożego Narodzenia.
(Opracowanie na podstawie książki Barbary Ogrodowskiej "Polskie obrzędy i zwyczaje doroczne")
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz